پیکر شهید مدافع حرم پس از ۷ سال به  گلشهر بازگشت

هفت سال از زمانی که مجتبی، گلشهر را به نیت مبارزه با نیرو‌های تکفیری داعش در سوریه ترک کرد، می‌گذرد. او در دومین اعزام به عنوان مدافع حرم در منطقه خان طومان به شهادت رسید، اما پیکرش بازنگشت. چند نفری از هم رزمان خبر شهادتش را دادند، اما چون پیکرش را پیدا نکرده بودند، هنوز روزنه امیدی برای خانواده اش باقی بود.

پس از هفت سال و در تفحص جدید در همان منطقه هفته گذشته، یوسف گمگشته به خانه بازگشت و پیکر مطهرش با حضور جمعیتی از ساکنان گلشهر به شایستگی تشییع شد.

پیکر شهید در آغوش خانواده

ساعت ۴ عصر روز چهارشنبه است. محل قرار، ابتدای خیابان شهیدآوینی یک است. عده زیادی زن و مرد جمع شده اند و انتظار رسیدن پیکر شهید را‌ می‌کشند. برخی پرچم زرد لشکر فاطمیون را در دست دارند و عده‌ای از کودکان نیز با شاخه گل رز به انتظار ایستاده اند. خودرو حامل پیکر شهید می‌رسد و از خیابان‌های اصلی گلشهر عبور می‌کند.

تشییع کنندگان با موتور و ماشین در این مسیر پیکر را همراهی می‌کنند. پس از مدتی، تابوت را به منزل شهید در محله نیزه می‌برند. آنجا خانواده گرداگرد آن می‌نشینند و با هم زیارت عاشورا می‌خوانند. پس از ساعتی عزاداری و رفع دلتنگی، پیکر را به مسجد فاطمه الزهرا (س) می‌برند تا اهالی گلشهر و دوستداران شهید نیز فرصت دیدار با او را داشته باشند.

سراغ همسر و فرزندان شهید می‌روم. بغض گلویشان را گرفته است و در بحبوحه مراسم توان گفتگو ندارند. با برادر شهید، کوتاه گفتگو می‌کنم. حسین می‌گوید: مجتبی متولد ۱۳۶۱ بود. سال ۱۳۹۵ دو بار به سوریه اعزام شد. مجتبی کسی نبود که تهاجم نیرو‌های تکفیری را ببیند و ساکت سر جایش بنشیند. کلا آرام و قرار نداشت و طاقت نمی‌آورد. حتی یک سال با خودش چالش داشت، اما درنهایت تصمیم گرفت برود. ابتدا سه ماه خدمت کرد و بازگشت، ولی در اعزام دوم در منطقه خان طومان به شهادت رسید.

به گفته او از مجتبی دو دختر به یادگار مانده است که زینب و نجمه نام دارند. این سال‌های بی خبری برای همسر و فرزندانش و همچنین مادرش خیلی سخت گذشت است؛ «مادرم دو سال پیش فوت کرد، ولی تا لحظه آخر چشم انتظار بازگشت مجتبی بود. گاهی شب‌ها قبل از نماز صبح با صدای گریه مادرم از خواب بیدار می‌شدم که دلتنگ مجتبی بود. هیچ وقت، نبود پسرش برای او عادی نشد.»

گلشهر، سرزمین غیور مردان

حجت الاسلام والمسلمین سید اسدالله سعادتی، فعال فرهنگی گلشهر، در حاشیه مراسم با اشاره به استقبال خوب هم محلی‌ها می‌گوید: پیکر شهید علیزاده پس از چند سال که مفقودالاثر بود، بالاخره تفحص و شناسایی شد. حالا خانواده شهید از دل نگرانی رها شده اند و باید شهادت او را به خانواده اش تبریک گفت. بازگشت پیکر شهید یادآور خاطرات رشادت‌های شهدای مدافع حرم است.

او ادامه می‌دهد: گروه فاطمیون ابتدا با ۲۲ مهاجر افغانستانی شکل گرفت و به برکت نام حضرت زینب (س) تبدیل به لشکر شد. به نظر من اگر روزی فراخوان مبارزه با رژیم غاصب صهیونیستی منتشر شود، باز همین بچه‌ها پیش قدم خواهند شد. مشهد و گلشهر، شهر و پایتخت شهدای فاطمیون است.